De elektrische aandrijving is bij autofabrikanten volledig ingeburgerd. Langzaam volgt de machine industrie. Minishovels lenen zich uitstekend om te ‘elektrificeren’. Een groeiend aantal fabrikanten omarmt de techniek.
Machinefabrikanten in de agrarische sector tonen veel interesse in de elektrische aandrijving. Echter, veel verder dan de beursvloer komt het meestal niet. Er zijn grote hindernissen te overwinnen. Bij hoge vermogens begint het accupakket letterlijk zwaar mee te wegen. In trekkers is het daarom voor nu een stap te ver. Bij de minishovel ligt dat anders. Ze vragen weinig vermogen, komen het erf nauwelijks af en kunnen tussentijds opladen. Het aantal merken en modellen neemt rap toe.
Elektrisch rijden vraagt gewenning. Na het omdraaien van de sleutel blijft het stil. Een veel gehoorde misvatting is dat de elektrische variant minder sterk is. Niets is minder waar. Vanuit stilstand is altijd 100 procent van het vermogen beschikbaar. Dat maakt de shovel loeisterk. In de stal en op het erf is dat geen overbodige luxe. Fabrikanten bouwen het accupakket in bestaande modellen. De rest blijft bekende techniek. De actieradius wordt mede bepaalt door je rechtervoet. Bij agressief rijden is de accu snel leeg. Ook het werk is bepalend. De actieradius varieert van 2 tot 5 uur.
Voordeel is dat je de lithium-ion accu tussendoor snel bijlaadt. Sommige shovels leveren de remenergie terug aan de accu. Slimme software bewaakt de temperatuur en piekbelastingen. In extreme gevallen regelt de accu zichzelf
terug. Hierdoor praat je over een prijzig stukje techniek. De elektrische variant is grofweg een kwart duurder dan de dieseloptie. De techniek kent minder draaiende delen en het onderhoud is nihil. In de toekomst kan de accu ook als
tussenopslag dienen voor zelf opgewekte stroom. Soms kan dat nu ook al, maar je verliest de fabrieksgarantie.
Het marktaandeel van de elektrische minishovel is nu nog minimaal. Dat verandert snel. Fabrikanten moeten aan Fase V emissienormen voldoen, wat nieuwe modellen duurder en complex maakt. Het prijsverschil krimpt. Vamil-MIA helpt bij de investering. Beschikbare modellen variëren van 1,4 tot 2,4 ton met kiplast van 700 tot 1.500 kilo. Let wel: een elektro-variant is zwaarder dankzij de accu en niet vergelijkbaar met de dieselversie. Prijzen variëren van een krappe €25.000, voor de Chinese Eurotrac, tot ruim €40.000 voor gevestigde merken als Weidemann, Kramer en Schäffer. Moet de shovel met een kuilhapper of boxenstrooier aandrijven, dan is de accu zo leeg. Een zwaarder accupakket is vaak wel leverbaar, maar vergt een snellader. Per fabrikant wisselt het accuvermogen sterk. Het is belangrijk om daarop te letten.
De provincie Utrecht stimuleert investeringen in systemen, installaties en machines die bij koplopers al in gebruik zijn, maar die nog onvoldoende door een grotere groep wordt toegepast. Hiervoor is de subsidieregeling Fysieke investeringen open van 27 mei tot 26 augustus. De subsidiabele investeringen zijn opgenomen in een investeringslijst. Tot 40 procent van de investering kan vergoed worden. Elektrische shovels zijn opgenomen in deze lijst onder het provinciale doel: Reductie uitstoot CO2 door energiebesparing, investeringscategorie nr. 9. Kijk voor meer informatie en de volledige investeringslijst op www.provincie-utrecht.nl/pop3.
Tekst: Niels van der Boom
Foto’s: Fabrikanten